As ’n mens kinders het, kry soek ’n nuwe betekenis. En dit help nie meer om te sê “gaan kyk op sy plek” of “waar het jy hom laas gebruik?” nie. Hoekom? Want dit kry voete. Klein, sagte, lomp, baba voetjies of growwwe, vuil, seuntjie voete.
So het ons al ure (dae? Maande?) se tyd gebruik om dinge wat weg is nie te kry nie. En wanneer ons dit kry (natuurlik wanneer jy dit nie soek nie), is dit op die vreemdste plekke!
Hopklei in die muskietnet – gelukkig was dit nie “prestick” nie.
My skoene, na 2 weke, in die lou-oond. Ek het ook al bakkies met blokkies en gemufte brood in die lou-oond gekry, want dit is mos waar daar gekook word! Miskien wou hulle tekkie-pastei maak…
Karsleutels – nogal iemand anders sin – in ’n skoen, in die kas. Dit was maande later! Dit was somer en die sleutel was in winterskoene. Gelukkig het die mense ’n spaar sleutel gehad.
Ek het ook al my kind, met ’n pot, in die tuin gevind. Hard besig om sandkoekies te kook. Eintlik pas dit nie hierby nie, want toe het ek vir Cobus gesoek en nie die pot nie…
En dan is daar natuurlik die gunsteling speelding: Lala.
Lala (omdat hy lank terug kon sing) doen alles saam met Cobus. Boomklim, blokkies bou, inkleur, eet en nog vele meer. Dit het begin toe hy 20maande oud was en op amper 8 moet Lala nog steeds soms saam met hom skoolgaan. In elk geval, Lala klim boom en dan vergeet hy om in die huis in te kom vir aandete. As dit dan bedtyd is, is dit die GROOT SOEK, want Lala moet kom slaap. Lala was al in die boom, in die kas, onder die bed, in die koelboks, binne in ’n karretjie, karstoeltjie, stootwaentjie, die lys is lewenslank. Ons het ook al vir Lala in die bed gekry, nadat ons die hele huis omgekeer het!
Oor tietiebottels en spoegdoeke (Anel en Nelrie se gunstelinge), moet ek liewer nie eers begin skryf nie. Miskien kan ek 'n boek hieroor skryf, want 'n blog is te kort. Ek wens ek kan
Selfs al is 2 van hulle nou groter, help dit steeds nie om te sê “gaan soek maar self” nie, want Mamma moet mos weet waar alles is!
No comments:
Post a Comment