Verkeer

Ons het altyd in die land van die Zambezi gebly en toe ons trek, kom bly ons weer by Zambezi.  Nou het ons grootpad ’n nuwe naam, maar soos die radio-omroeper sê:  “Verkeer staan stil in Sefako Makgato – dit is Zambezi”

Elke Donderdag spring ek in die Zambezi en swem saam met die stroom, maar dit kan moeilik wees!  Die krokkodille in hierdie rivier is nie so byterig nie, maar hulle laat jou bloeddruk styg, maak jou senuwee-agtig en mors jou tyd! En soms breek een van die groot krokkodille (putco busse), dan is dit Makgato drive – jy maak al die gate toe en dan kan daar nie nog karre inpas nie.

In sulke tye word die verkeersligte hier gebruik soos die in Lusaka – die kleur van die lig is slegs ’n aanbeveling en nie ’n opdrag nie.  Wat moet jy nou in elk geval doen as jy jouself in die middel van ’n kruising bevind en die lig word rooi?  Jy kom so vinnig as moontlik (en dis nie baie vinnig nie) uit die pad uit natuurlik!

So was dit vanoggend weer (sug).  Maar daar was ook ’n paar glimlaggies langs die pad.

Een van die mense by die werkloosheidsburo (straathoek), het ’n goeie advertensie vir homself uitgedink:  Hy staan met ’n troffel in sy hand en bou ’n denkbeeldige muur.  Niemand hoef te wonder waste werk hy soek nie.  Ek kon ongelukkig nie sien of sy muur reguit is nie...

Toe ek uiteindelik aan wal kom by die Maloto pad sien ek ’n TATA-bakkie waarop “Rymar” staan.  Toe ry ek mar by hom verby en sê: “tata”