Spore van geduld

Ek beskou myself nie as ’n perfeksionis nie. Maar: Ek hou daarvan as dinge netjies is.  En ek hou daarvan as dinge in (my J ) volgorde gebeur.  Daarom is ek soms te hard op my kinders en moet Heinrich my voortdurend vertel om te “ontspan”.  Ek kan byvoorbeeld glad nie verstaan hoe Cobus dit regkry om te vergeet om sy voete te was as hy bad nie.  Hy sit vir ’n halfuur in die bad en klim dan vuil uit!

Nouja, gisteraand was ek baie moeg en gaan stort ek gou voor ek slaap.  Toe ek uitklim dink ek: “Sjoe, dit was vinnig.”  Tot ek afkyk en twee modderspore op die matjie gil vir my: “Mamma!  Hoe kan jy van jou kinders verwag om perfek te wees….?”